Okyanuslar Üzerinden Kıtaları Köprülerle Birleştirmek Mümkün mü? (Tabi sınırsız paramız olsa)

Kıtalar yıldan yıla, yıllar önceki gibi pangeaOnun adıyla tek bir dörtlük olarak kalsaydı bu tür endişelerimiz olmazdı ve bu tür içerikler yazmak zorunda kalmazdık.

Onlar ayrıldığına göre biz de ayrıldık. deniz ve hava yolculuğuna alternatif olarakKıta ortası seyahatleri için böyle bir senaryonun mümkün olup olmadığını sorgulayalım.

Bir yerden bir yere gitme arzusu insanlıkta her zaman var olmuştur. Örneğin bu köprü dünyanın en eski köprüsüdür ve halen kullanımdadır (Ayrıca İzmir’de).

Meles Çayı üzerinde bulunan Kervan Köprüsü, 2900 yıldır kullanılmaktadır. O zamandan beri köprü sayısı arttı; Teknoloji geliştikçe dağlar, nehirler, vadiler ve denizler köprülerle aşıldı.

Bu da insanlar arasındaki etkileşimi artırır. ticareti kolaylaştırdı ve insanlığın yararınadır. Peki kıtaları köprülerle birbirine bağlama fikri ne kadar uygulanabilir?

Evet, İstanbul ve Çanakkale’de bunun örnekleri var. ama tahmin edebileceğiniz gibi okyanusları geçmekten bahsediyoruz. Bakalım bu ultra, mega, çılgın proje ne kadar mümkün?

Başlıkta belirttiğimiz gibi “sınırsız paramız” olduğunu varsayarak bu fikirle başlayacağız. Peki, bizi maddi şeylerden ayırmaya ne gibi koşullar zorlar?

Önce bu köprü Nereye gideceğimize karar verelim:New York’tan Londra’ya, Sidney’den Singapur’a, San Francisco’dan Yokohama’ya veya Rusya ile Alaska arasındaki Bering Boğazı üzerinden mi?

Diğer bir deyişle, Atlantik Okyanusu üzerinden Kuzey Amerika ve Avrupa’yı, Hint Okyanusu üzerinden Avustralya ve Asya’yı, Pasifik Okyanusu üzerinden Kuzey Amerika ve Asya’yı veya Pasifik Okyanusu’nun kuzeyindeki dar kısım üzerinden Kuzey Amerika ve Asya’yı birbirine bağlama planlarımız. , sırasıyla. seçenekler arasındadır.

Öncelikle bu köprünün dibi nakliye gemilerinin geçebileceği yükseklikte olmalıdır. Aksi takdirde, Alibaba’dan gelen siparişler için daha uzun süre bekleriz.

Bu kadar uzun köprüleri verimli kullanabilmek için, demiryolu da inşa edilmelidir. Yolun yanında veya altında olabilir.

En güçlü olasılığı ele alalım: San Francisco ile Yokohama arasında inşa edilecek bir köprü ile Amerika Birleşik Devletleri ile Japonya’yı birbirine bağlamaya kalkarsak bizi hangi zorluklar bekler?

Görüntü dikkatinizi çekti mi bilmiyorum ama iki şehir arası uçak yolculuğu bile 11 saat sürüyor ve en düşük fiyat 50 bin TL!Bu da işimizin ne kadar zor olduğunu gösteriyor.

San Francisco’yu Sausalito’ya bağlayan ünlü Golden Gate Köprüsü sadece 1.3 kilometre uzunluğundayken, hayali köprümüz 8.292 kilometre olacak.

Binlerce aracı taşıyacak olan köprümüzün birçok desteğe ihtiyacı var. Büyük ayaklar, ortalama derinlik 5.000 metreOkyanusun dibine inmeli.

Altın Kapı için bile 1 milyon ton betonHayali köprümüz için kullanılan betonun ölçeğini düşünün.

Köprümüz için gerekli olan takviye kablolarının uzunluğu 130.000 km’yi bulacaktı.

Dünyanın çevresi bile 40.075 km’dir. Yani bu kablolar gezegenimizin etrafını 3 kez saracak kadar uzun olacak; üstelik 10.000 km artacaktır. Bu kablolar “galvanizli çelik” gerektirecek ve 488 milyar kg ağırlığında olacaktır.

Yani hayali köprümüz, toplamda Golden Gate’ten 6.478 kat daha uzunneredeyse 33 kat daha derine inecekti.

Gördüğünüz gibi Japonya ile ABD arasında bir köprü kurmanın bir anlamı yok. Kuzey Pasifik’teki Bering Boğazı’nda yaparsak ne olur? Burada hem ABD hem de Rusya birbirine çok yakın.

Hatta burada karşı karşıya iki ada var; biri ABD için, diğeri Rusya için. Menzil çok küçük ama sadece birbirine. coğrafi olarak yakınlar, politik olarak değil.Bu, fikre nazik davranmalarını daha az olası kılar.

Ayrıca bu bölgede petrol platformları Şu var ki, iki ülke arasında herhangi bir gerilim olmasa bile, inşaat sırasında oluşabilecek hatalardan dolayı bir petrol felaketi yaşanabilir ve büyük bir doğal afetle sonuçlanabilir. Meksika Körfezi’ndeki Deepwater Horizon petrol sızıntısını hatırlayın.

Aslında burada bir demiryolu yapılması fikri ortaya atılmış ancak çevre üzerindeki kötü etkileri ve 100 milyar harcama gerekliliği nedeniyle proje rafa kaldırılmıştı. Ayrıca bu bölgede çünkü nüfus azBu yolun yeterince kullanılmayacağı düşünülüyordu.

Dünyanın en uzun köprüsü, 164,8 km uzunluğuyla Çin’deki Danyang-Kunshan Köprüsü’dür, ancak bu bile bir okyanusu geçme fikriyle karşılaştırıldığında çok küçük kalır.

Para ve zaman olarak büyük zorlukların üstesinden geldiğimizi varsaysak bile okyanuslardaki hava koşulları çok farklı seviyelerde. Hiç kimse kasırgalar, büyük dalgalarhiçliğin ortasında bir arabada seyahat etmek istemezdim.

İstanbul’da belediye otobüsleri ile rüzgardan korunuyor kuryeleri hatırla.Otobüslerin bile okyanusun karşısındaki bir köprüde şansı olmazdı.

Aşırı rüzgarları önleme kapalı köprüler yapılabilirdi herhalde. Dünyada örnekleri var.

Ancak bu da ekstra masraf araç. Bu köprüyü kullanılabilir durumda tutmak için yüksek bir geçiş ücreti gerekli olacaktır. Ülkemizde köprülerden geçmek için bile yüzlerce TL ödemek zorunda kalıyoruz. O kadar kilometrede harcamanız gereken yakıtı da eklediğinizde çok değerli olur.

Ayrıca bunlardan birçoğu benzin istasyonu, dinlenme tesisi, tamirci, lastikçi, hastane, polis karakolusahip olmalı.

Çok uzun bir yolculuk olacağı için uyku faktörü de değerli.

kilometrelerce doğrudan yoldaki beton ve sudanBaşka bir şey göremediğimiz için çok sıkılırdık ve bu da uykumuzu tetiklerdi.

Aslında görmek için güzel bir yer. Avustralya’dan Asya’ya geçiş Yeni Zelanda üzerindenAdadan adaya keyifli bir yolculuk olabilir.

Ancak Yüzüklerin Efendisi çekildi O mükemmel yerlere beton dökmenin bir anlamı yok. Bizde olsa çoktan dökülmüştü, oraya izin vermezlerdi.

Diyelim ki bizimdi ve 3-5 firma yoldaydı. Yine, mantıksız olurdu. Avustralya nüfusunun çoğu kıtanın güneyinde yaşıyor. Uçakla gitmek çok daha mantıklı bir seçim olacaktır.

Görünüşe göre bir köprü inşa etmenin bir anlamı yok. Ya okyanusun altında tünel açarsak?

İngiltere ve Fransa’yı birbirine bağlayan Manş Tüneli ve Marmaray bu fikrin küçük versiyonları. Bugün bir Manş Tüneli daha yapmaya kalkarsanız 13 milyar dolara mal olur. Ve sadece 50 km olmasına rağmen. Hayali tünelimiz 110 kat daha uzun.

Diyelim ki parayı bir formda bulduk; Manş Tüneli’nin inşası 6 yıl sürdü ve onlarca yıllık bir planlaması vardı. Yani projeye şimdi başlasak bile onlarca yıl sonra tamamlanabilirdi.

İngiltere’den Amerika’ya kadar okyanusun altını delmek ve tünel açmak çılgınca bir iş. okyanusun neden olduğu basınçBunu hesaba katarsak, büyük bir riskimiz var.

Ya bir tünel kazmak yerine, okyanusa inşa edeceğimiz bir tüp içinde yüksek hızlı trene binsek?

5.500 km’lik tüpümüzden geçecek olan trenimizin çuf çuf sesi çıkarmayacağından emin olabilirsiniz. İçin Elon Musk’ın Hyperloop’uvb. teknolojilerden bahsediyoruz!

Tüpün içinde bir vakum ortamı yaratılarak sürtünme çılgınlığı ortadan kaldırıldığında, süpersonik tren mıknatısların ve motorların desteğiyle hareket eder. saatte 8.000 kilometrehız mümkündür.

Ancak bu kadar hıza ulaşmak mümkün olsa da o trende kendimizi yeterli hissetmeyebiliriz. Bunun yerine, sesin iki katı hızında seyahat edebiliriz, yani yaklaşık 2.000 km ile.Concorde yolcu uçağı bu hızla uçuyordu.

Özetle; Yeterli paramız, zamanımız ve kaynağımız olduğu sürece, bir gün okyanuslarda bir boru görmemiz mümkündür. Süpersonik trenlerle okyanusları geçebiliriz ama bu trenler Şimdilik arazi üzerine kurulu.